10 Vragen aan fitboy Jan Heemskerk
Schrijver Jan Heeskerk maakte zich nooit druk over zijn gewicht, totdat hij op aandringen van zijn vrouw op de weegschaal ging staan en zich de pleuris schrok. Was hij echt zo zwaar? Hij besloot af te vallen en schreef een boek over zijn dieetavonturen, om andere mannen te motiveren.
Lees verder
Als Jan het kan... (dan kan jij het ook). Gezond en slank voor gewone mannen. Jan Heemskerk neemt je mee op zijn hobbelige zoektocht naar het nut en de lol van een leven in balans: moet je gaan voor een leuk óf voor een gezond leven? Carriere.nu vroeg hem: hoe houd je dat vol, een leven zonder alcohol, sigaretten en ongezond eten?
‘Om mannen als ik een steun in de rug te bieden. Ik had zelf totaal niet door dat ik zo ongezond bezig was. Tot het moment dat ik bij de diëtiste op de weegschaal ging staan en hij opeens 110,9 kilo aangaf. Ik schrok me dood. Dat was minimaal vijftien kilo zwaarder dan ik in mijn stoutste dromen was. Als ik nu een foto zie uit die tijd, snap ik niet dat ik niet in de gaten had dat ik zo’n vetklep was! Mijn vrouw moest me daarop wijzen. Ik was natuurlijk in eerste instantie boos dat ze dat zei, maar nu begrijp ik het.’
‘Ik bleek niet alleen te zwaar, ook mijn bloeddruk was te hoog. Er zat te veel vet rondom mijn organen. De diëtiste zei letterlijk: ‘Je wordt misschien wel oud, maar je moet niet vragen hoe. Ben je dan nog fit en kun je nog wat? Of kun je niet meer lopen en lig je in een zuurstoftent? Het gaat echt een keer serieus mis met je, als je niet uitkijkt.’
‘Het is vooral die eerste barrière die je over moet. Mannen houden niet van problemen. Daarom zijn ze er een ster in om eerst heel veel beren op de weg te zien voordat ze onderkennen dat ze een probleem hebben. Je moet je ervoor openstellen die omslag te willen maken. Als je dat punt hebt bereikt, lukt het je.’
‘Zoals ik zeg: het begin - de knop omzetten - is het moeilijkst. Ik heb me ook in die eerste periode heel zielig gevoeld. Ik ben een man van barbecueën, ik hou van kilo’s vlees en kaas. Maar ik had door dat ik me vasthield aan mijn routines, omdat ik mezelf nou eenmaal zo geprogrammeerd heb. Na een tijdje zag ik in dat het een kwestie is van mindset. Stond ik opeens chili sin carne (zonder vlees) te maken en realiseerde ik me: die paar ons vlees heb je echt niet nodig om zo’n gerecht lekker te maken. Dat zit alleen maar in je hoofd.’
‘Als je stopt met jezelf te verzetten en jezelf toelaat om anders over dingen te gaan denken: ja. Ik dacht van tevoren dat ik het nooit meer gezellig kon hebben zonder alcohol. Dat klopt niet. Sterker nog: als ik nu om me heen kijk en zie hoe iedereen zich dronken gedraagt, vind ik dat zelfs ontzettend kinderachtig. Om maar te zwijgen over de kater. Ik word liever fris wakker dan met een punthoofd en ben inmiddels al ruim twee jaar gestopt.’
‘Precies zo. Je moet alleen niet meteen te veel van jezelf vragen en het in kleine stapjes aanpakken. Dat hoor ik ook terug van mannen die mijn boek hebben gelezen. Ze kennen allemaal wel iemand die aan crossfit of trailrunning doet, maar dat is best extreem en voelt voor hen veel te hoog gegrepen. Dan zeggen ze tegen mij: ‘Zoals jij het doet, zou ik het ook best kunnen.’ En dat is ook zo, als ik het kan… Inmiddels kan ik zelfs van het sporten genieten. Sta ik ’s ochtends tijdens het hardlopen in een weiland in het zonnetje en denk ik: Kijk, dit is mooi. En besef ik dat ik het me eigen heb gemaakt.’
‘Mijn vrouw is er bijzonder tevreden mee, ze vindt me er een stuk beter uitzien. Ik word ook opeens weer nagekeken door andere vrouwen, da’s wel lekker. Mijn vrienden waren in eerste instantie sceptisch en dachten dat ik opeens een saai leven zou gaan leiden. Maar nu ze zien dat het wel meevalt, zijn ze er ook positief over.’
‘Jazeker! Al kopen de meeste vrouwen mijn boek in eerste instantie voor hun man. Vrouwen zijn gewoon anders. De kans dat zij plotseling vijftien kilo zwaarder zijn dan ze dachten, is klein. Want ze zijn traditioneel veel meer met gewicht en hun uiterlijk bezig. Maar natuurlijk kunnen ook vrouwen iets aan mijn boek hebben, het principe is voor hen hetzelfde.’
‘Op zich wel. De 110 kilo die ik woog was buiten alle proporties. Zelfs voor een man van een meter negentig. Ik weeg nu 88 en dat is prima. Ik voel me een stuk fitter en weet dat ik gezonder bezig ben. Dat is het allerbelangrijkste.’
‘Ik wil graag mijn mannenborstjes aanpakken. Ik loop en fiets, dus met mijn onderstel is alles in orde. Maar ik wil ook van mijn mannentietjes af, een strakkere borstpartij. En buikspieren. Niet direct een sixpack, maar met een ‘three-pack’ zou ik al heel blij zijn. Om dat te bereiken, doe ik aan krachttraining bij fit20 heet dat. Snelle spiertoename, weinig pijn.’
Interview: Merel Brons